Turğut, AynurBeydağ, Kerime Derya2024-06-132024-06-1320231301-14213023-6754https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1211574https://hdl.handle.net/11501/857Amaç: Bu araştırma, Serebral Palsili (SP) çocuğu olan annelerin algıladıkları bakım yükü ve yalnızlık düzeylerini belirlemek, bakım yükü ve yalnızlık durumu arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikteki çalışmanın örneklemini, İstanbul ili Avrupa yakasındaki bir Eğitim ve Araştırma Hastanesine Şubat- Kasım 2018 tarihleri arasında başvuran 116 anne oluşturmuştur. Araştırma verileri, tanımlayıcı veri toplama formu, Zarit Bakım Yükü Ölçeği (ZBYÖ) ve UCLA Yalnızlık Ölçeği (UCLA-LS) kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin %70,7’sine bakımda yardım eden kişi olmadığı, %85,3’ünün çocuğuna bakıyor olmaktan memnun olduğu ve %54,3’ünün çocuğuna bakım vermekte kendini yeterli hissettiği belirlenmiştir. Annelerin ZBYÖ puan ortalaması 33,35±16,54 ve UCLA- LS puan ortalaması 53,59±8,05 olarak bulunmuştur. Sonuç: SP’li çocuğuna bakım veren annelerin ZBYÖ puan ortalaması ile UCLA- LS puan ortalaması arasında pozitif yönde ilişki bulunmuş; annelerin bakım yükü arttıkça yalnızlık düzeyi artmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSerebral Palsili Çocuğu Olan Annelerin Bakım Yükü ve Yalnızlık Düzeylerinin BelirlenmesiArticle1223115121157433