Yazar "Esen, Serkan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 5 / 5
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Olumlu liderlik yaklaşımı bağlamında Grassroots gönüllü liderliğinde eğitmenlerin uygulama başında eğitimi(İstanbul Gedik Üniversitesi, 2018) Ünlü, Hülya; Esen, Serkan; Hacısoftaoğlu, İlknur; Eroğlu, Yeşer; Tuna, Utku; Uslu, TunaBu çalışmanın temel amacı, spor yöneticiliği bölümünde okuyan öğrencilerin eğitimlerindeki ve görev aldıkları uygulamalardaki bireysel performans özelliklerine ilişkin anlayışımızı arttırmak ve detaylı bir araştırma modeli ile performans algısının oluşum sürecini açıklığa kavuşturmaktır. Çalışmanın kuramsal altyapısı Öz Farkındalık ve Öz Belirleme kuramlarına dayanmaktadır. Bu kuramlara ve kurulan modele göre, çalışanların içsel tutum ve davranışları ortaya konulduğunda, ortamsal değişkenlerin ve liderlik yaklaşımının doğrudan çıktılar üzerindeki etkilerinin azalacağı düşünülmektedir. Mevcut çalışmada özellikle pozitif psikoloji bakış açısıyla olumlu liderlik ve işte güçlenmenin psikolojik sermaye aracılığıyla bireysel performans algısı üzerindeki etkisi ele alınmıştır. Çalışmanın uygulama kısmında, İstanbul Gedik Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Spor Yöneticiliği Bölümü dersi olan “Topluma Hizmet Uygulamaları” dersi kapsamında 2016-2107 akademik yılı bahar döneminde Spor Yöneticiliği Bölümü öğrencilerinin katıldığı Suriyeli ve Türk çocukları kaynaştıran bir eğitim ve futbol uygulaması yapılmıştır. Bölüm öğrencileri uygulamada çocuklara eğitim vermek üzere rol almıştır. Uygulama öncesinde; eğitmenlik yapacak öğrencilerin tümüne “Çocuk Psikolojisi” ve “Çocuk Koruma” eğitimi, Türkiye Futbol Federasyonu tarafından sabah teori öğleden sonra ise saha uygulaması olmak üzere 2 günlük “Gönüllü Liderlik Kursu” verilmiş, eğitim sonrasında öğrencilere ön test uygulanmıştır. Bu öğrencilerin yönlendirmesinde 8 hafta boyunca haftada 3 seans olacak şekilde Türk ve Suriyeli çocuklarla saha uygulaması yapılmış ve uygulama sonunda öğrencilere son test yapılmıştır. Bulgular, öğrencilerin uygulamada eğitmen olarak rol almalarının olumlu liderlik aracılığıyla güçlenmelerini sağlayarak, kendi performanslarını daha yüksek algılamalarına neden olduğunu göstermektedir. Başta aldıkları eğitim sırasında kendilerine motivasyon sağlayan psikolojik sermayenin ise, uygulama sonrasında performans üzerinde etkisinin kalmadığı, öğrencilerin yaptıkları işte güçlenmelerinin performansları için yeterli olduğunu düşündüklerini görülmektedir.Öğe Spor yoluyla gelişim perspektifinden kapsayıcı grassroots spor etkinlikleri: bir çocuk futbolu araştırması(Fenerbahçe Üniversitesi, 2021) Uslu, Tuna; Esen, Serkan; Hacısoftaoğlu Közleme, İlknur; Ünlü, Hülya; Kayğusuz, Şeval; Tuna, UtkuGeçtiğimiz yüzyılda bireysel perspektifi göz ardı eden kitlesel yaklaşımlar, endüstriyel süreçler ve toplumsal olaylar, insani gelişime ket vuran engeller haline dönüşmüştür. Bu dönüşüm insanların, aktivitelerinin ve eserlerinin özgünlüğünü ve değerini metalaştırmıştır. Sanat eserleri ticari ürünlere, kültür sınıf göstergesine, spor da bir tüketim alanına dönüşmüştür. Son yıllarda bu sürece eleştirel bir yaklaşım olarak da değerlendirebilecek spor yoluyla gelişim perspektifinden Grassroots felsefesi ve Olimpik Hareket, daha iyi ve barışçıl bir dünyanın inşasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Spor yoluyla gelişim, sporu sadece performansa yönelik kritik göstergeler olarak değil, sosyal göstergelerdeki iyileşme ve esenliğin artışı olarak da değerlendirmektedir. Bu nedenle, sosyal etkileşim içinde bütünsel (bilişsel, duygusal ve kinestetik) aktivitelerle, bedenin, zihnin ve iradenin birlikte yoğrularak gelişimine odaklanır. Bu perspektiften spor, tüm çocukları grup faaliyetlerine erken yaşlardan itibaren dahil etmek için güçlü bir araçtır ve bu sayede çocuğun psikososyal gelişiminde aracılık etme ve iyi olma halini yükseltme gibi görevler üstlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2016-2017 eğitim-öğretim yılından itibaren her sene, Grassroots programı dahilinde (Türk ve Suriyeli çocukların katılımıyla) farklı tasarımlarla düzenlenen çocuk futbolu projelerinin spor yoluyla gelişime katkısına ışık tutmaktır. Çalışmanın bir başka alt amacı ise, çocuklara yönelik güvenli bir spor programı oluşturmaktır. Araştırmanın bilimsel tekniği olarak nicel yöntem seçilmiş, 2017-2018 eğitim-öğretim bahar döneminde ilköğretim seviyesinde 8 hafta süren bir uygulama ve envanter çalışması yapılmıştır. Araştırma, deneysel yöntem ve sırasal desenle yürütülmüştür. Araştırmanın uygulama alanı olarak İstanbul Anadolu Yakası’ndaki sığınmacı öğrencilerin eğitim gördüğü ilköğretim okullarındaki farklı sınıflar amaçlı tipik örneklem olarak seçilmiştir. Alan uzmanı araştırmacılar tarafından envanter oluşturulduktan sonra Arapçaya, sonra yeniden Türkçeye çevrilerek uyarlaması yapılmıştır. Her iki dilde de 2018 yılı bahar döneminde veriler toplanmıştır. Sonuçlar, özellikle daha küçük sınıftaki öğrencilerin algılarının, spor etkinliği aracılığıyla olumlu yönde farklılaştığına işaret etmektedir. Bulgular, eğitsel oyunları, çocuk futbolunu ve kapanış şenliğini içeren programın çocukların psikolojik iyi olma halinde olumlu katkı sağladığını göstermektedir.Öğe Türkiye'de 6-12 yaş çocuk futbolunun (grassroots) geliştirme ve sürdürülmesine yönelik model önerisi(İstanbul Gedik Üniversitesi, 2018) Esen, Serkan; Uslu, TunaBu çalışmanın amacı, Türkiye'de 6-12 yaş çocuk futbolu (Grassroots) faaliyetlerinin geliştirilme ve sürdürülmesine yönelik bir model önerisinde bulunmaktır. Çalışmada yöntem olarak nitel araştırma kullanılmış ve olgubilim (fenomenoloji) deseninden yararlanılmıştır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmış ve toplamda 15 kişiyle görüşme yapılmıştır. Görüşmede toplanan veriler yazıya geçirilerek düzenlenmiş, kodlamaları yapılmış ve temalar oluşturulmuştur. Araştırma neticesinde alternatif beş farklı model önerisi tasarlanmış, minimum paydaş sayısı, kurum içi hızlı iletişim ağı ve bünyesindeki beden eğitimi öğretmeni gücüyle MEB / Okul aracılığındaki model, dinamik şebeke organizasyon yapısıyla uygulanabilecek en iyi model olarak düşünülmüştür.Öğe Türkiye’de 6-12 yaş futbolunun (grassroots) geliştirme ve sürdürülmesine yönelik model önerisi(İstanbul Gedik Üniversitesi, 2019) Esen, Serkan; Uslu, TunaTürkiye’de futbolun milyonlarca kişi tarafından sevilmesi, takip edilmesi ve sokaklarda oynanmasına rağmen uluslararası platformda birçok ülkenin gerisinde olması toplum tarafından kabul edilen bir altyapı sorununun getirisidir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de 6-12 yaş çocuk futbolu (Grassroots) faaliyetlerinin geliştirilme ve sürdürülmesine yönelik bir model önerisinde bulunmaktır. Çalışmada yöntem olarak nitel araştırma kullanılmış ve olgubilim (fenomenoloji) deseninden yararlanılmıştır. Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmış ve toplamda 15 kişiyle görüşme yapılmıştır. Görüşmede toplanan veriler yazıya geçirilerek düzenlenmiş, kodlamaları yapılmış ve temalar oluşturulmuştur. Araştırma neticesinde alternatif beş farklı model önerisi tasarlanmış, minimum paydaş sayısı, kurum içi hızlı iletişim ağı ve bünyesindeki beden eğitimi öğretmeni gücüyle MEB / Okul aracılığındaki model, dinamik şebeke organizasyon yapısıyla uygulanabilecek en iyi model olarak düşünülmüştür.Öğe Yıkım mı, yaratıcı yıkım mı? Futbolda teknik direktör değişikliği ile takım performansı arasındaki ilişkisinin incelenmesi(İstanbul Gedik Üniversitesi, 2019) Esen, Serkan; Or, Erden; Uslu, TunaEndüstrileşme süreci, bireylerin topluma dokundukları yaratıcı etkilerin yerini büyük şirketlerin uyarlamacı tepkilerinin almasına ve bu nedenle farklı durumlar karşısında kullanılan zihinsel kestirmelerin sonuca ulaşıldığında genellenerek modern uygulamalara dönüşmesine neden olmuştur. Geçtiğimiz yüzyılda futbolun büyük bir endüstri halini alması, modern işletmecilik kavramlarının tamamının kulüp yönetimleri açısından kavranmasını da zorunlu hale getirmiştir. Bu kavramlar arasında yer alan personel ve yönetici devri konusu kulüplerin futbol takımlarını emanet ettikleri teknik direktörler açısından, irdelenmesi gereken bir araştırma alanı olarak dikkat çekmektedir. Bu çalışmanın amacı, teknik direktörlüğü değişikliğinin doğrudan takım performansına yansıyıp yansımadığını incelemektir. Araştırma kapsamında verilerin toplanması için 2003-2016 yılları arasındaki 13 sezonda Türkiye Profesyonel Futbol Süper Ligi’ndeki 6 takımın sezon içinde yaptığı antrenör değişikliğinin takım performansına etkisi incelenmiştir. Araştırmada, sezon başladıktan sonra yapılan antrenör değişikliğinden önceki ve sonraki be maçın puan ortalaması, sezon başından antrenör değişikliğine ve antrenör değişikliğinden sezon sonuna kadar toplanan puanların ortalamaları ve bunların yüzdesel değerleri hesaplanmıştır. Hesaplamalar sonucunda, sezon başladıktan sonra yapılan antrenör değişikliğinin beş maçlık periyotta ve sezon sonuna kadar olan süreçte puan artışı sağladığı gözlemlenmiştir. Takım performanslarının puan farklarından oluşan yüzdesel değer ortalamalarına bakıldığında beş maçlık dönemde %55,1’lik, sezon sonuna kadar olan süreçte ise %30,44’lük bir artış olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, sezon başladıktan sonra yapılan teknik direktör değişikliklerinin kısa vadede takımın performansını arttırdığı, sezon sonuna kadar geçen sürede ise bu artışın azalarak devam ettiği belirlenmiştir. Ancak bu artışın takıma sürdürülebilir bir puan avantajı sağladığı tespit edilememiştir. Bu nedenle, çok sık antrenör değişikliği yaşanan ülkelerin başında gelen Türkiye’nin kalıcı başarılar elde etmesi adına farklı stratejiler geliştirmesi gerektiği düşünülmektedir.
