Kaygı düzeyleri ile bilişsel duygu düzenleme stratejileri ve karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2022

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İstanbul Gedik Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Bu araştırmada, kaygı düzeyleri, bilişsel duygu düzenleme stratejileri ve karar verme stilleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, Türkiye'de yaşayan 20-60 yaş arasındaki bireylerden veri toplanmıştır. Örneklem, 387 kişiden oluşmaktadır. Sosyo-demografik Bilgi Formu, katılımcıların kişisel özelliklerinin elde edilmesi için kullanılmıştır. Bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin belirlenmesi için Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği ile veri toplanmıştır. Karar verme stilleri, Melbourne Karar Verme Ölçeği ile belirlenmiştir. Kaygı düzeyleri ise Durumluk-Sürekli Kaygı Ölçeği aracılığıyla saptanmıştır. Kaygı düzeyi arttığında kendini suçlama, kabul etme, düşünceye odaklanma, yıkım, diğerlerini suçlama stratejilerinin kullanımı artmakta; pozitif tekrar odaklanma ve pozitif yeniden gözden geçirme stratejilerinin kullanımı azalmaktadır. Kaygı arttığında erteleyici karar verme, panik karar verme ve kaçıngan karar verme stili artış göstermektedir. Karar vermede özsaygı arttığında pozitif tekrar odaklanma, pozitif yeniden gözden geçirme stratejilerinin kullanımı azalmaktadır. Dikkatli karar verme arttığında yıkım stratejisinin kullanımı artmakta; düşünceye odaklanma, plana tekrar odaklanma, pozitif yeniden gözden geçirme stratejilerinin kullanımı azalmaktadır. Erteleyici karar verme, panikle ve kaçıngan karar verme arttığında kendini suçlama, düşünceye odaklanma, diğerlerini suçlama, yıkım stratejilerinin kullanımı artmakta; plana tekrar odaklanma stratejisinin kullanımı azalmaktadır. Negatif karar verme stillerinin uyumsuz duygu düzenleme stratejilerini yordaması, beklenen bir durum olmakla beraber uyumsuz stiller ve stratejilerin beraberliğini göstermektedir.
In this study, it was aimed to examine the relationships between anxiety levels, cognitive emotion regulation strategies and decision-making styles. In the study, data were collected from individuals between the ages of 20 and 60 living in Turkey. The sample consists of 384 people. Socio-demographic Information Form was used to obtain the personal characteristics of the participants. Data were collected with the Cognitive Emotion Regulation Scale to determine cognitive emotion regulation strategies. Decision-making styles were determined by the Melbourne Decision-Making Scale. Anxiety levels were determined by the State-Trait Anxiety Inventory. When the level of anxiety increases, the use of strategies such as self-blame, acceptance, focusing on thoughts, destruction, and blaming others increases; the use of positive refocus and positive reconsider strategies decreases. When anxiety increases, procrastinating decision making, panic decision making and avoidant decision making styles increase. When self-esteem increases in decision making, the use of positive refocusing and positive review strategies decrease. As careful decision making increases, the use of the destruction strategy increases; the use of strategies of focusing thought, refocusing on the plan, and positive reconsideration decrease. When procrastination, panic and avoidant decision making increase, the use of self-blame, focusing on thoughts, blaming others, and destruction strategies increases; The use of the strategy of refocusing on the plan is decreasing. Although it is expected that negative decision-making styles predict maladaptive emotion regulation strategies, it shows the coexistence of maladaptive styles and strategies.

Açıklama

Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Psikoloji Ana Bilim Dalı, Klinik Psikoloji Bilim Dalı

Anahtar Kelimeler

Anksiyete, Bilişsel Duygu Düzenleme, Duygu Düzenleme, Karar Verme, Sürekli Kaygı, Anxiety, Cognitive Emotion Regulation, Emotion Regulation, Decision Making

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye