Boşanma davalarında yargılama ve geçici önlemler

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2022

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

İstanbul Gedik Üniversitesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Evlilik birliğinin sona erdirilmesi talebiyle açılan boşanma davalarının kabulü halinde, toplumun en küçük birimi olan aile kavramının dağılması söz konusu olmaktadır. Anayasa ile güvence altına alınan aile kurumunu ilgilendiren bir dava olan boşanma davaları neticesinde, evlilik birliği sona ermekte ve tarafların müşterek çocuklarının menfaatleri üzerinde doğrudan etkisi olan sonuçlar doğmaktadır. Bu sebeple boşanma davaları kamu düzenine ilişkindir ve boşanma davasında uygulanacak usul kuralları diğer medeni yargılama hukuku davalarında uygulanacak usul kurallarından farklılık göstermektedir. Bu doğrultuda, Türk Medeni Kanunu'nun 184. maddesinde boşanma ve ayrılık davalarında uygulanacak usul kuralları özel olarak düzenleme altına alınmıştır. Bu doğrultuda, boşanma davalarında öncelikle uygulanacak usul kuralları TMK 184. maddesinde düzenleme altına alınan usul kuralları olup, madde hükmünde düzenleme bulunmayan hallerde Hukuk Muhakemeleri Kanunu uygulama alanı bulmaktadır. Boşanma davalarının açılması ile birlikte henüz dava sonuçlanmadan, aile birliği dağılmaya başlamakta, taraflar evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülükleri yerine getirmemeye başlamakta, bu durum başta çocuğun menfaatini zedelemekte, çocuk ve eşler için mağduriyet yaratabilmektedir. Eşlerin evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülükleri boşanma kararı kesinleşene kadar devam etmekte olduğundan, kanun koyucu davanın açılmasıyla birlikte veya henüz dava açılmadan bazı geçici önlemlerin alınmasını Aile Mahkemesi Hakimine bir görev olarak yüklemiştir. Bu bağlamda TMK 169 hükmü kapsamında, boşanma davasının açılmasıyla hakimin, davanın devamı süresince eşlerin geçimine, barınmasına, malların yönetilmesine ve çocukların korunmasına ve bakımına yönelik geçici bir takım önlemleri re'sen alabileceği hüküm altına alınmıştır. Bu çalışmamızda ilk iki bölümde öncelikle boşanma davalarının konusuna ve hukuki niteliğine genel olarak değinilmiş ve Türk Medeni Kanunu 184. madde hükmünde belirlenen usul kuralları ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda belirlenen usul kurallarının uygulama alanları ortaya konularak bir değerlendirme yapılmıştır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nda düzenlenen medeni usul ilkeleri tek tek incelenerek, bu yargılama ilkelerinin boşanma davasında uygulanabilirliği ele alınarak boşanma davasına nasıl bir yansıması olduğu konusunda bir çalışma yapılmıştır. Ayrıca arabuluculuk alternatif çözüm yolunun boşanma davaları açısından uygulanabilirliği açısından bir inceleme yapılmıştır. Üçüncü bölümünde boşanma davası yargılamasında davanın açılmasından hükmün kesinleşmesine kadar yargılama süreci değerlendirilerek, son bölümde aile birliğinin korunmasına, özellikle çocuğun üstün menfaati gereği başta çocuğun ve mağdur olan eşin korunmasına yönelik geçici önlemler ele alınmıştır. Bu çalışmamızda, medeni yargılama hukuku davalarında Hukuk Muhakemeleri Kanunu usul hükümleri uygulanmakta iken kamu düzeninden olan, toplumu, aileyi etkileyen ve en önemlisi tarafların müşterek çocuklarının hayatını etkileyecek öneme sahip bir dava olan boşanma davalarında, Türk Medeni Kanunu 184. madde hükmünde düzenlenen usul kurallarının uygulama alanları ile Hukuk Muhakemeleri Kanunu uygulamaları detaylı bir şekilde incelenerek, boşanma davası sürecinde aile birliğinin korunması, çocukların ve mağdur olan eşlerin haklarının korunması sebebiyle hakim tarafından alınması gereken geçici önlemler de değerlendirilerek Yargıtay kararları ve doktrindeki görüşler ışığında bir çalışma yapılmıştır.
If the divorce cases filed with the demand for the termination of the marriage union are accepted, the concept of the family, which is the smallest unit of the society, will be disintegrated. As a result of divorce cases, which are a case that concerns the institution of the family, which is guaranteed by the Constitution, the marriage union comes to an end and results that have a direct impact on the interests of the joint children of the parties arise. For this reason, divorce cases are related to public order and the procedural rules to be applied in the divorce case differ from the procedural rules to be applied in other civil procedure law cases. In this direction, the procedural rules to be applied in divorce and separation cases are specially regulated in Article 184 of the Turkish Civil Code. In this respect, the procedural rules to be applied primarily in divorce cases are the procedural rules regulated in Article 184 of the Turkish Civil Code, and the Code of Civil Procedure finds application in cases where there is no regulation in the provision of the article. With the filing of divorce cases, the family unity begins to fall apart before the case is concluded, the parties begin to fail to fulfill their obligations arising from the marriage union, this situation harms the interests of the child, and may cause grievances for the children and spouses. Since the obligations of the spouses arising from the marriage union continue until the divorce decision is finalized, the legislator has assigned it to the Family Court Judge to take some temporary measures with the filing of the lawsuit or before the lawsuit is filed. In this context, with the filing of the divorce case within the scope of the TMK 169 provision, it is stipulated that the judge may ex officio take temporary measures for the accommodation of the spouses, their livelihoods, the management of the property and the care and protection of the children during the continuation of the case. In this study, in the first two chapters, first of all, the subject and legal nature of divorce cases were mentioned in general and an evaluation was made by revealing the application areas of the procedural rules determined in the article 184 of the Turkish Civil Code and the procedural rules determined in the Code of Civil Procedure. The principles governing the civil proceedings regulated in the Code of Civil Procedure have been examined one by one, and the applicability of these judgment principles in the divorce case has been discussed and a study has been made on how it reflects on the divorce case. In addition, an examination has been made in terms of the applicability of the mediation alternative solution in terms of divorce cases. In the third part, the judicial process from the opening of the case to the finalization of the judgment in the divorce case trial is evaluated, and in the last part, temporary measures for the protection of family unity, especially the protection of the child and the aggrieved spouse due to the best interests of the child, are discussed. In this study, while the procedural provisions of the Code of Civil Procedure are applied in civil procedure law cases, the application areas of the procedural rules regulated in Article 184 of the Turkish Civil Code in divorce cases, which is a case that is of public order, affects the society and family, and most importantly, has an importance that will affect the lives of the joint children of the parties. In this study, a study was conducted in the light of the Supreme Court decisions and the views in the doctrine by examining the applications of the Code of Civil Procedure in detail, and the temporary measures to be taken by the judge due to the protection of family unity in the divorce case process and the protection of the rights of children and the aggrieved spouses.

Açıklama

Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Özel Hukuk Ana Bilim Dalı, Özel Hukuk Bilim Dalı

Anahtar Kelimeler

Boşanma Davaları, Boşanma Davasında Uygulanacak Usul Kuralları, Medeni Yargılama Usul İlkeleri, Geçici Önlemler, Divorce Cases, Procedural Rules to be Applied in Divorce Case, Civil Procedure Principles, Temporary Measures

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye