The mediating role of work-life balance in the effect of digital transformation on job stress in the banking sector
Yükleniyor...
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Menekşe Şahin Karadal
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
This study aims to evaluate the mediating effect of work-life balance on the relationship between digital transformation and job stress. Data were collected within the banking sector through an online survey. The reliability and validity of the measurement scales were assessed, confirmatory factor analysis was conducted, and regression coefficients and the significance of mediation hypotheses were tested through regression analysis. The results showed that the scales had high reliability, with combined reliability values above 0.70. Furthermore, the average variance explained (AVE) and the square root of AVE confirmed the reliability and validity of the measures. Regression coefficients show that there are significant relationships between the variables. The findings of the study support the hypothesis that work-life balance mediates between digital transformation and job stress. However, it was determined that digital transformation did not have a direct effect on the negative impact of work on life and the negative impact of life on work. The negative impact of digital transformation on job stress shows its potential to reduce work-related stress levels. The effects of work on life and life on work played an increasing role in job stress. However, the positive impact of life on work shows a decreasing effect on work stress. Overall, the findings emphasize that the mediating effect of work-life balance on job stress of digital transformation is significant. It is recommended that banks should focus on promoting work-life balance to reduce employees' negative job stress in the context of digital transformation.
Bu araştırma, dijital dönüşüm ve iş stresi arasındaki ilişkide iş-yaşam dengesinin aracılık etkisini değerlendirmeyi hedeflemektedir. Veriler, online anket yoluyla bankacılık sektörü dahilinde toplanmıştır. Ölçme ölçeklerinin güvenilirliği ve geçerliliği değerlendirilmiş, doğrulayıcı faktör analizi yapılmış regresyon analizi yoluyla regresyon katsayıları ve aracılık hipotezlerinin anlamlılığı test edilmiştir. Sonuçlar, ölçeklerin yüksek güvenilirliğe sahip olduğunu ve birleşik güvenilirlik değerlerinin 0.70'in üzerinde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, ortalama açıklanan varyans değerleri (AVE) ve AVE'nin karekökü, ölçümlerin güvenilirliği ve geçerliliğini doğrulamıştır. Regresyon katsayıları, değişkenler arasında anlamlı ilişkiler olduğunu göstermektedir. Araştırmanın bulguları, iş-yaşam dengesinin dijital dönüşüm ve iş stresi arasında aracılık ettiği hipotezini desteklemektedir. Ancak, dijital dönüşümün işin yaşama olumsuz etkisi ve yaşamın işe olumsuz etkisi üzerinde doğrudan bir etkisi olmadığı belirlenmiştir. Dijital dönüşümün iş stresini negatif etkilemesi, işle ilgili stres düzeylerini azaltma potansiyelini göstermektedir. İşin yaşama ve yaşamın işe olan etkileri, iş stresini artırıcı bir rol oynamıştır. Bununla birlikte, yaşamın işe olan pozitif etkisi, iş stresini azaltıcı bir etki göstermektedir. Genel olarak, bulgular iş-yaşam dengesinin dijital dönüşümün iş stresi üzerindeki aracılık etkisinin önemli olduğunu vurgulamaktadır. Bankaların, dijital dönüşüm bağlamında çalışanların olumsuz iş stresini azaltmak için iş-yaşam dengesini teşvik etmeye odaklanması önerilmektedir.
Bu araştırma, dijital dönüşüm ve iş stresi arasındaki ilişkide iş-yaşam dengesinin aracılık etkisini değerlendirmeyi hedeflemektedir. Veriler, online anket yoluyla bankacılık sektörü dahilinde toplanmıştır. Ölçme ölçeklerinin güvenilirliği ve geçerliliği değerlendirilmiş, doğrulayıcı faktör analizi yapılmış regresyon analizi yoluyla regresyon katsayıları ve aracılık hipotezlerinin anlamlılığı test edilmiştir. Sonuçlar, ölçeklerin yüksek güvenilirliğe sahip olduğunu ve birleşik güvenilirlik değerlerinin 0.70'in üzerinde olduğunu göstermiştir. Ayrıca, ortalama açıklanan varyans değerleri (AVE) ve AVE'nin karekökü, ölçümlerin güvenilirliği ve geçerliliğini doğrulamıştır. Regresyon katsayıları, değişkenler arasında anlamlı ilişkiler olduğunu göstermektedir. Araştırmanın bulguları, iş-yaşam dengesinin dijital dönüşüm ve iş stresi arasında aracılık ettiği hipotezini desteklemektedir. Ancak, dijital dönüşümün işin yaşama olumsuz etkisi ve yaşamın işe olumsuz etkisi üzerinde doğrudan bir etkisi olmadığı belirlenmiştir. Dijital dönüşümün iş stresini negatif etkilemesi, işle ilgili stres düzeylerini azaltma potansiyelini göstermektedir. İşin yaşama ve yaşamın işe olan etkileri, iş stresini artırıcı bir rol oynamıştır. Bununla birlikte, yaşamın işe olan pozitif etkisi, iş stresini azaltıcı bir etki göstermektedir. Genel olarak, bulgular iş-yaşam dengesinin dijital dönüşümün iş stresi üzerindeki aracılık etkisinin önemli olduğunu vurgulamaktadır. Bankaların, dijital dönüşüm bağlamında çalışanların olumsuz iş stresini azaltmak için iş-yaşam dengesini teşvik etmeye odaklanması önerilmektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Work-Life Balance, Job Stress, Digital Transformation, Banking, İş-Yaşam Dengesi, İş Stresi, Dijital Dönüşüm, Bankacılık
Kaynak
International Journal of Arts and Social Studies
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
6
Sayı
11
